Het OMT heeft vandaag een nieuw advies aan het kersverse kabinet gegeven. Ok… het toen nog net demissionaire kabinet.
Mondkapjes in de buitenlucht, binnen en op scholen. Behalve als je iets eet of drinkt.
En daarom is dit long overdue artikel over de effecten van mondkapjes nu van de plank gehaald.
Vrijwel alle redenen om er geen te dragen zijn afgelopen jaren (!) voorbij gekomen. Zuurstof tekort, schimmel vorming, lichamelijke integriteit, ze werken niet, etc.
Maar er is één zeer onderbelichte maar gegronde reden die angstvallig wordt genegeerd.
Angst.
Mensen zijn ontzettend gebrekkig als het op communiceren aan komt. Het grootste gedeelte uiten we onbewust en non-verbaal. Wat ons in lastige situaties brengt. Ruzies, meningsverschillen, verbroken vriendschappen, uiteen gereten families, enkel omdat we de ander niet goed hebben begrepen.
Of,
Opzettelijk anders interpreteerden omdat ons iets compleet anders dwars zat. Ja ja, jij ook, niet zo schijnheilig nu. Het is tijd om eerlijk te zijn.
Voor dit stukje heb ik eerst mijn eigen mensenkennis getest. Dat wil zeggen mijn mate van kundigheid in het herkennen van emoties.
Je kunt de test zelf ook doen voor je verder leest.
Maar je mag ook verder lezen en zien hoe ik het er vanaf bracht;
Zoals je ziet is gezichten lezen geen talent van mij.
Sommige foto’s waarin de uitdrukking ernstig werd over geacteerd kon ik wel juist beantwoorden.
Maar de voorbeelden hierboven zijn voor mij te subtiel en open ter interpretatie. Hoe heb jij het er vanaf gebracht? Ik zei dat het tijd was om eerlijk te zijn hè.
Stel je nu eens voor dat je niet vol zelfverzekerdheid door het leven huppelt. Dat sociale gezelligheden voor jou niet vanzelfsprekend leuk zijn.
Zoals de mensen in onderstaande statistieken.
Dan mag je nu op de stoel van therapeut gaan zitten. Yup, deze keer geen kritiek van mij over internet psychiaters maar een uitnodiging.
Je cliënt is een jonge vrouw, ze heeft nog geen diagnose maar is vanwege verschillende klachten naar jou doorverwezen.
Vandaag verteld ze over de angst die ze ervaart bij het ontmoeten van nieuwe mensen, dat ze onbekende situaties probeert te vermijden en dat ze heel erg op ziet tegen het aankomende personeelsfeest. (In deze fantasie is er heel even geen pandemie , daar gaan we hierna naartoe).
Je mag haar nu de volgende vragen stellen
- Wat vind je eng aan onbekenden?
- Helpt het als je de verwachtte gasten eerst online bekijkt via LinkedIn oid?
- Is er in het verleden iets vervelends voorgevallen in vergelijkbare situaties?
- Heb je wel eens een oogmeting laten doen?
De antwoorden zijn:
Onvoorspelbaar
Nee
Ja
Nee
Dan mag je nu je professionele advies uitbrengen. Haar naar de opticien verwijzen en een vervolgafspraak inplannen zei je? Gefeliciteerd! Je bent al een echte deskundige.
Het is heel belangrijk om zeker te weten of haar angst verholpen kan worden met scherper zicht. Want hoe kan ze haar omgeving en de mensen anders juist begrijpen?
We stappen nu op de trein, op naar de pandemie!
Neem maar weer plaats op de stoel van deskundige.De jonge vrouw is terug voor de vervolgafspraak.
Ze heeft haar ogen laten meten. Ze ziet perfect.
Maar haar problemen zijn wel verergerd. Want overal waar ze komt zijn de gezichten die we net nog een belangrijke factor vonden in de zoektocht naar de beste hulp, bedekt.
Snap je het nu?
Ik maak het nog iets erger.
De jonge vrouw verteld dat ze slachtoffer van seksueel misbruik is. Door een pervert in het park. Waar ze ondanks alle bezwaren toch doorheen racete nadat ze in een vlaag van paniek het feestje bij haar vrienden had verlaten. Het was laat. En de pervert had zijn voorkomen zodanig bedekt dat zelfs in daglicht identificatie een bitch zou zijn.
De puzzelstukjes vallen nu redelijk vanzelf op de juiste plek vermoed ik.
Maar ik heb toch nog één andere cliënt voor je in de wachtkamer.
Het is een knul van 7, begeleid door zijn beide ouders. Laten we hem Fred noemen.
Fred heeft wel een diagnose. ASS. Hij komt bij jou voor ondersteuning hierbij. En nee, we stappen niet in de trein naar geen pandemie, we blijven nu hier.
Voor de minder deskundigen onder ons een kleine en beperkte samenvatting van de problematiek:
Autisme kan zich op verschillende manieren uiten bij iemand, niet iedereen vertoont hetzelfde gedrag. De symptomen zijn zichtbaar op verschillende vlakken, zoals sociale interactie, herhalende patronen en op het gebied van communicatie. Vooral een combinatie van kenmerken geeft aan of iemand autisme heeft.
Bij een Autismespectrumstoornis (ASS) is altijd sprake van een combinatie van de volgende kenmerken:
- Het contact met anderen is onvoldoende ontwikkeld, verloopt anders of er is minder behoefte aan contact
- De communicatie en taalontwikkeling zijn vertraagd of zijn afwijkend (bijvoorbeeld bij gebaren en gezichtsuitdrukkingen)
- De interesses en bezigheden zijn beperkt en soms extreem eenzijdig ontwikkeld.
Op zijn school is er nu de discussie over het feit dat hij geen mondkapje wil dragen. Boze ouders met grote angsten. De woorden niet regulier onderwijs waren al meerdere malen gevallen. Wat Fred nog verdrietiger had gemaakt. Hij was juist zo trots dat hij niet naar een speciale school hoefde en was heel bang om zijn vriendjes weer kwijt te raken.
Wat je advies aan hem is maakt voor dit verhaal niet meer uit.
Maar ik hoop dat je je kundigheid iets hebt vergroot en aan je vaardigheden hebt toegevoegd. Zodat we deze grote groep mensen serieus kunnen gaan nemen.
Educratie 